قرآن امیرالمومنین (ع) نزد کیست؟

طلحه گفت به من خبر بده درباره انچه از قران و تاویلش و علم حلال و حرام که در دست توست آنرا به چه کسی می سپاری و صاحب ان بعد از تو کیست؟
فرمود به ان کسی که پیامبر(ع) دستور داده به او بسپارم وصی من و صاحب اختیار مردم بعد از من این پسرم حسن(ع) و او پس از مرگ انرا به این پسرم حسین(ع) خواهد سپرد سپس به فرزندان حسین(ع) یکی پس از دیگری منتقل می شود تا اخرین انها کنار حوض کوثر بر پیامبر(ع) وارد شود

در ورقه چه نوشته شد؟

علی(ع) فرمود: ای طلحه ایا حاظر نبودی نزد پیامبر (ع)هنگامی که ورقه خواست تا در ان چیزی بنویسد که امت گمراه نشوند و اختلاف نکنند در انجا رفیق تو عمر  ان سخنش را گفت که " پیامبر(ع) هذیان می گوید" حضرت هم غضب کرد و نوشتن ان را رها کرد.
ظلحه گفت:آری در این موضوع حاضر بودم
فرمود: وقتی شما از حضور پیامبر (ع) بیرون رفتید حضرتش به من خبر داد که می خواست در ورقه چه بنویسد و عموم مردم را بر ان شاهد بگیرد و جبرئیل به او خبر داد که خداوند عزوجل اختلاف و تفرقه این امت را می داند .پس ورقه ای خواست و انچه می خواست در ورقه بنویسد بر من املاء کرد  سه نفر بر ان شاهد گرفت سلمان ابوذر و مقداد و در ان ورقه امامان هدایت را که خداوند امر به اطاعت انان تا روز قیامت نموده نام برد اول انها مرا نام برد و سپس این پسرم (حسن(ع)) و سپس حسین (ع) و سپس نه نفر دیگر از فرزندان این پسرم یعنی امام حسین(ع).ای ابوذر و ای مقداد ایا چنین نبود؟
ابوذر و مقداد بر خاستند و گفتند ما بر این مطالب نسبت به پیامبر(ع)  شهادت می دهیم
طلحه گفت: بخدا قسم از پیامبر(ع) شنیدم  که درباره ابوذر می فرمود اسمان سایه نیفکنده و زمین حمل نکرده صاحب زبانی راستکوتر از ابوذر

قرآن به املاء پیامبر(ع)

امیرالمومنین(ع) فرمود : ای طلحه  هر ایه ای که خداوند در کتابش بر محمد(ع) نازل کرده به املای ان حضرت و خط خودم نزد من موجود است و نیز تاویل هر ایه ای که بر محمد(ع) نازل شده است و هر حلال و حرام و هر حد و حکم و هر چیزی که امت تا روز قیامت بدان احتیاج دارند حتی دیه خراش بر بدن  به املای پیامبر و خط خودم نزد من نوشته شده و موجود است
طلحه پرسید : آیا هر چیزی که از کوچک و بزرگ و خاص و عام انچه بوده یا تا روز قیامت خواهد شد نوشته شده و نزد شماست؟
فرمود:بلی و غیر از ان پیامبر(ع) در بیماریش کلید هزار باب از علم را پنهانی  به من اموخت که از هر بابی هزار باب باز می شود اگر این امت از زمانی که خداوند پیامبرش را قبض روح کرد تابع من می شدند و مرا اطاعت می کردند از بالای سرشان و از زیر پایشان تا روز قیامت با خوشی و وسعت نعمتهای الهی را می خوردند

کدام سزاوارتر به جانشینی پیامبرند

بین من (علی(ع)) و ابوبکر کدام سزاوارتر به نشستن در مقام و جای پیامبر(ع) است؟ شما از پیامبر (ع) شنیدید که وقتی  مرا برای ابلاق سوره برائت فرستاد فرمود: "صلاحیت ندارد از قول من مطلبی را برساند بجز خودم یا کسی که از خودم باشد" شما را به خدا قسم می دهم ایا این مطالب را از پیامبر شنیدی؟

گفتند اری به خدا قسم ما شهادت می دهیم . حضرت فرمود : رفیق شما (ابوبکر) صلاحیت نداشت که از قول پیامبر (ع) نوشته ای به قدر چهار انگشت را برساند و جز من برای ابلاق ان صلاحیت پیدا نکرد کدامیک از این دو سزاوارتر  به مقام و جای اویند؟ انکه پیامبر(ع) نامبرده که از اوست یا انکه تعیین شده که از پیامبر نیست!!

سخنان عمر هنگام مرگ

علی(ع) فرمود: عمر هنگامی که  ما شش نفر اصحاب شوری را  یکی یکی فرا خواند به پسرش عبدالله گفت (در اینجا حضرت اشاره به پسر عمر که در مجلس حاضر بود) فرمود : تو را به خدا قسم می دهم که بگویی وقتی ما خارج شدیم پدرت به تو چه گفت ؟ عبدالله بن عمر گفت حال که مرا قسم دادی او گفت "اگر با علی بیعت کنند انان را به وسط جاده روشن خواهد کشانید و طبق کتاب پروردگارشان و  سنت پیامبرشان  بپا خواهد داشت ) به او گفتم چه مانعی دارد که او را خلیفه قرار دهی   گفت: "مانع من صحیفه و نوشته ای است که در بین خود نوشته ایم و معاهده ای که در کعبه در حجة الوداع بر سر ان هم پیمان شده ایم"

حدیث تسلیم به امیر المومنین

ابوبکر ادعا کرد از پیامبر(ع) شنیده است که گفته "خداوند نخواسته است نبوت و خلافت  برای ما اهل بیت جمع نمی شوند"   دلیل بر دروغ و باطل و نا حقشان این است که انان به دستور پیامبر (ع) بر من به عنوان "امیر المومنین" سلام کردند و این مطلب بر انان (ابوبکر و عمر ) و بر تو ای طلحه  بخصوص و بر اینکه همراه توست -یعنی زبیر- و بر همه امت و بر این دو نفر (حضرت به سعدبن ابی وقاص و عبرالرحمان بن عوف  اشاره کردند  و بر این خلیفه ظالم شما  یعنی عثمان حجت است

حدیث ثقلین

پیامبر(ع) فرمود من در میان شما دو چیز باقی میگذارم که تا به این دو تمسک کرده اید هرگز گمراه نخواهید شد کتاب خدا و عترتم  از اینان پیشی نگیرید و از اینها عقب نمانید  به اینان چیزی نیاموزید  که از شما داناترند